Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Μια βόλτα με το ασθενοφόρο




Έχει χτυπήσει στο κεφάλι, ξαπλώνει στον καναπέ και μόλις πάω να τη σηκώσω ουρλιάζει από τον πόνο. Έχει υπνηλία, δεν μπορεί να κρατήσει τα μάτια της ανοιχτά, καλούμε ασθενοφόρο.  Στο δρόμο για το νοσοκομείο, ξαπλωμένη στο φορείο νιώθει ήδη καλύτερα και σχολιάζει αυτό το παράξενο "φορτηγό". 

-Πόσες φορές σου έχω πει να μην πηδάς πάνω στο κρεβάτι; γιατί δεν μ'  ακούς;
-Εγώ σε ακούω, αλλά δεν σε άκουσαν τα αυτιά μου και τα μαλλιά μου

Πάμε στο χειρουργικό, την εξετάζουν στα βασικά και περιμένουμε τη μία και μονάκριβη νευροχειρουργό. Έρχονται συνέχεια βαριά περιστατικά, γίνονται έκτακτα χειρουργεία, 7 ώρες μετά δεν την έχει δει ακόμα.
Στο μεταξύ, η Αναστασία είναι μια χαρά και κάνει τις γνωστές ταλιμπανιές.

-Πόσες φορές θα σπάσεις τη χοντροκεφάλα μέχρι να μεγαλώσεις;
-100
(έχουμε ακόμα 97)


Κάποια στιγμή, ενώ περιμένουμε στην είσοδο των επειγόντων, σταματάει απ΄ έξω ένα περιπολικό. Μόλις το βλέπει αρχίζει να φωνάζει "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι!" Είναι καλά, φεύγουμε. Αύριο πάλι.



Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Να η ευκαιρία


Μαμά: Η μικρή έχει λαλήσει μες στο σπίτι, θέλει να βγει έξω να παίξει
Μπαμπάς: Και τί θέλεις να κάνω εγώ;
Αυγό: Να μου δώσεις μια ευκαιρία



Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Η ασθενής επινοεί



"μαμά έλα να δεις το λάπτοπ μου"

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Παπουτσωμένη γάτα



μία από τις ταλιμπανιές της ημέρας

Διάγνωση;


Είναι λίγο άρρωστη σήμερα και δεν πήγε σχολείο

(βήχει)
-Σε πονάει ο λαιμός σου;
-Ναι, με πονάει όταν κάνω ταλιμπανιές και τρέχω σαν το κατσίκι

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Είπε ο Μόγλης


Είμαστε στο μπάνιο και μου πετάει τελείως ξεκάρφωτα "να βγάλουμε τη ζούγκλα από τον εαυτό μας και να την πάμε στην Αφρική"

-πώς σου ήρθε αυτό;
-έτσι μου ήρθε
-γιατί είπες να βγάλουμε τη ζούγκλα από το εαυτό μας;
-γιατί τη βαρέθηκα!

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Το Αυγό στο προνήπιο


Πρώτη μέρα στο προνήπιο, πάω να την πάρω μετά από δυο ώρες και τη βρίσκω να κλαίει με μαύρο δάκρυ. Μου εξηγεί ότι ζήλεψε επειδή κάποια παιδάκια έτρωγαν κι εκείνη όχι (οι μαμάδες που περίμεναν απ'  έξω τα βλαστάρια τους πήραν κάτι από το κυλικείο).  Συζητάμε το θέμα και αφού το ξεπερνάμε τη ρωτάω αργότερα στο σπίτι

-Υπήρχαν κι άλλα παιδιά που έκλαιγαν εκτός από σένα;
-Μόνο τα καημένα, τα άλλα παιδιά έτρωγαν. Εμείς τα καημένα που δεν είχαμε φαγητό κλαίγαμε.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Δύσκολες μεταφορές


Της τραγουδάω το "Έλα πάρε μου τη λύπη" για να κοιμηθεί

-Είναι κακό το καρδιοχτύπι;
-Όχι, είναι ο χτύπος της καρδιάς
-Έχει μαχαίρι;
-Γιατί να έχει μαχαίρι;
-Τότε πώς του έκοψε τα φτερά;

Στίχοι: Αυγό


(τραγουδάει)

"...μ'  αρέσει ο φθινόπωρος που ανθίζουνε τα φύλλα..."