Στην τηλεόραση παίζει διαφήμιση τυριού η οποία αρχίζει δείχνοντας παιδιά να τρέχουν σε σχολείο φορώντας ποδιές και να τρώνε κολατσιό, στη συνέχεια δείχνει γκριζομάλη κύριο να μασάει τυράκι με απόλαυση και να λέει "ξαναβρήκα τη γεύση των παιδικών μου χρόνων". Αναστασία: Άργησες όμως να τη βρεις μωρέ ψοφίμι...
Διαβάζει Ιστορία για την παλαιολιθική εποχή, τη βοηθάω με ερωτήσεις. - Τί έκαναν οι άνθρωποι-κυνηγοί; - Έφτιαχναν εργαλεία από πέτρα και ξύλο και έπιαναν ζώα και ψάρια για να φάνε. - Τί άλλο έκαναν; - Χρησιμοποιούσαν τα δέρματα των ζώων για να μην κρυώνουν. - Τί άλλο έφτιαχναν; - Σουβενίρ από τους χαυλιόδοντες των μαμούθ.
Ιώσεις παντού αυτή την εποχή, η μικρή ψιλοαδιάθετη, τη ρωτάω πώς νιώθει και αν μπορεί να πάει σχολείο. Δεν είναι πολύ καλά λέει, δεν θέλει να πάει, εντάξει. Μετά από λίγο αρχίζει να παίρνει τα πάνω της, δεν φαίνεται καθόλου άρρωστη. Εγώ: Αναστασία σίγουρα είσαι άρρωστη ή μήπως κοροϊδεύεις για να μην πάς σχολείο; Αυγό: Όχι μαμά, είμαι άρρωστη! (βάζει τα γέλια) Εγώ: Κοίτα με στα μάτια και πες μου ότι είσαι άρρωστη χωρίς να γελάς! Αυγό: Αλήθεια μαμά (τεράστιες ματάρες) δε νιώθω καλά (δαγκώνει μάγουλα, ξεσπάει σε γέλια). Εγώ: Ρε παλιοαυγό, γιατί λες ψέμματα ότι είσαι άρρωστη; αφού γελάς. Αυγό: Μαμά, αφού το γέλιο είναι φάρμακο!