Αποχαιρετισμός στην πρώτη μας κυψέλη

Σήμερα η Αναστασία αποχαιρέτισε τα "Μελισσάκια", το πρώτο της σχολείο. Η ίδια δεν κατάλαβε το οριστικό του πράγματος, αλλά η μαμά της έκλαψε όταν είδε αληθινή αγάπη και λύπη αποχωρισμού από τις δασκάλες της, ενώ ακόμα και η γλυκύτατη καθαρίστρια, τής έκανε δώρο μία κούκλα με καρτούλα αφιερωμένη "στο πιο όμορφο και γλυκό κοριτσάκι του κόσμου" (και το πιο ζόρικο, θα πρόσθετα εγώ).

Χαίρομαι που η κοινωνικοποίησή της άρχισε σε μια ζεστή αγκαλιά, αλλά δεν τη παλεύω που ανακατεύτηκε το μέλι με τα δάκρια.

Ενημέρωση κούκας

Ετοιμαζόμαστε να μετακομίσουμε. Ταυτόχρονα, την προετοιμάζουμε "θα πάμε σε άλλο σπίτι, ζήτω!" και τέτοια.

Σκαρφαλώνει πάνω στις κούτες και κάθεται ή χορεύει, αναλόγως τα κέφια της.

Χθες καθόταν πάλι εκεί, αγκαλιά με την κούκλα της.

"Κούκα, τα πάμε σ' άλλο πίτι".

Red hot chilli peppers

Σχεδόν κάθε φορά που μαγειρεύω, προσθέτω 3 καυτερές πιπερίτσες στο φαγητό. Όταν σερβίρω στη μικρή, προσέχω να μην έχει καμία το πιάτο της. Αλλά έτυχε κι έλειπα. Πατέρας και κόρη αποφάσισαν να φάνε χθεσινό σπανακόρυζο. Και της έλαχε η πιπερίτσα. Και τρελάθηκε! Αφηνίασε, της γύρισαν τα μάτια.

Πρώτα η ρακή, μετά η πιπεριά...και ύστερα απορούμε που κάνει συνέχεια παλαβομάρες αυτό το παιδί...

Ρακοποσία

Είμαστε σε φιλικό σπίτι, τρώμε και πίνουμε. Ζητάει νερό, της βάζουμε σ' ένα ποτηράκι, πίνει λίγο και τ' αφήνει. Αργότερα, πίνω μια γενναία γουλιά από το ποτήρι της, διαπιστώνοντας έντρομη ότι ήταν ρακή!!! (ηλίθια κρητική συνήθεια να βάζουμε τη ρακή στα μπουκάλια του νερού).

Της δίνω αληθινό νερό, το πίνει και δηλώνει χαρούμενη

Αυτό δεν καίει!

Βοηθός δασκάλας

Την Μεγάλη Εβδομάδα έκανε ένα άλμα ανάπτυξης και άρχισε να μιλάει κανονικά, με προτάσεις κτλ. Η επιστροφή στον παιδικό σταθμό ήταν θεαματική. Η δασκάλα της μού είπε ότι όχι μόνο μιλάει, αλλά και την ενημερώνει τί κάνουν τα άλλα παιδιά.

Στέλλα έλα, ο Γιώργος κλαίει!

Το φορτηγό

Τελευταία έχει φάει ένα κόλημα με τα φορτηγά. Όταν τα βλέπει ενθουσιάζεται. Όταν "ζωγραφίζει" (μουτζουρώνει) κάνει φεγγάρια και φορτηγά.
Όταν βλέπουμε ένα να έρχεται από μακριά την ειδοποιούμε.
Τώρα, δεν ξέρω κατά πόσο είναι έξυπνο αυτό όσο έγω το αντιλαμβάνομαι, αλλά πλέον όταν περνάει φορτηγό χωρίς να το βλέπει, φτάνει να το ακούσει αναφωνεί "γογό!"

Επιβράβευση

Παρακολουθούσε τον πατέρα της να βάζει τα παπούτσια του και μόλις τέλειωσε, αναφώνησε ενθουσιασμένη

Μπάμποοο!

Προ ημερών, ενώ προσπαθούσα να παρκάρω -ως παντοτινά αρχάρια οδηγός- με τα χίλια ζόρια, μόλις τα κατάφερα, χειροκρότησε!

Μπάμπο μαμά!