Τα κόκκινα παπούτσια

Ένα ζευγάρι κόκκινα λουστρίνια. Της τα πήραμε το Πάσχα και είχε ξετρελαθεί μαζί τους. Τα φορούσε ακόμα και όταν πήγαινε για ύπνο. Η πρώτη φράση που έλεγε όταν ξυπνούσε ήταν "τα κόκκινα"!

Ήρθε το καλοκαίρι, ούτε συζήτηση να τα αντικαταστήσει με πέδιλα.

Οι "ποδάρες" μεγάλωσαν, αλλά τα κόκκινα έμεναν σταθερή αξία. Μετά από επίσκεψη σε ορθοπεδικό, αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις, πληγές στα πόδια, άρνηση σε οποιοδήποτε υποκατάστατο, ξύπνησε ένα πρωί, τα πήρε και τα πέταξε μόνη της στα σκουπίδια.

Ήταν η πρώτη της επαφή/συμφιλίωση με την απώλεια.