Μετά τον διαχωρισμό των αντιπάλων, εκείνη φόρεσε το καπέλο με τα ροζ μαλλιά (που κουβαλούσαμε στον παιδίατρο) κι εκείνος την περικεφαλαία του (ομοίως) και ξαφνικά γοητεύτηκε. Από αγριοκάτσικο, έγινε αρνί και ήθελε να καθίσει δίπλα της, όλο και πιο κοντά. Εκείνη όμως είχε πάρει ανάποδες και δεν τον άφηνε ("μενοχλείς"!).
Τον συμβούλευσα να της προσφέρει ένα λουλούδι για να την κατευνάσει κι εκείνος της έφερε μία παπαρούνα. Αφού "τα βρήκαν" έπαιζαν αναπάντεχα αρμονικά μέσα στο παιχνιδόσπιτο. Εκείνη μαγείρευε κε έλεγε "εκτόξεση" κι εκείνος έλεγε "πάμε στο Διάστημα με την πριγκήπισσα".
Όταν μπήκαμε μέσα για την εξέταση εκείνη δεν καθόταν και ήθελε να πάει να παίξει με τον πίγκηπα. Ταυτόχρονα, εκείνος απ' έξω ήθελε να μπει μέσα για να είναι με την "πριγκήπισσα".
Για να μην πάει στράφι αυτός ο έρωτας, ανταλλάξαμε τηλέφωνα με τη μαμά του για να παίξουν μαζί ("το πίτι μου"!).
Δύο παρατηρήσεις που έχω να κάνω είναι ότι ο έρωτας δρα όντως ως ναρκωτικό και ότι το πριγκηπιλίκι παραμένει διαχρονική αξία φτάνοντας για τις ανάγκες της εποχής μέχρι και στο Διάστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου