Ήθελα διάφανη κοιλιά

Τελευταία της λέω ιστορίες για την εποχή που ήταν στην κοιλιά μου. Πως ανταποκρινόταν αμέσως σε κάθε μου κάλεσμα κλωτσώντας με τις ποδάρες, πως ήταν μικρή και σιγά σιγά μεγάλωνε και όταν βγήκε όλοι έλεγαν "τί όμορφο μωρό, είναι ροζ σαν κουφετάκι"! και γίνεται πιο τρυφερή από ροδοπέταλο

- Ναι αλλά εγώ ήμουν λυπημένη μέσα στην κοιλιά

- Λυπημένη; Γιατί;

- Γιατί δεν μπολούσα να σε δω...

Παλαμύθι

Προ ημερών είχαμε πάει σε ουζερί. Μόλις μάς έφεραν τον κατάλογο

"Θέλω κι εγώ παλαμύθιιι".

Αντιφάσεις

Έχει μια καταπληκτική ευχέρεια να συνδυάζει τα ασυνδύαστα. Είναι κοκέτα (καμία σχέση με μένα). Σήμερα ξετρελάθηκε με το πρώτο της κραγιόν, ένα λιποζάν κεράσι. Πασαλειβόταν ευτυχισμένη κι έτρεξε να φέρει την τσάντα της να το βάλει μέσα, φόρεσε γυαλιά ηλίου, δαχτυλίδι και πηγαινοερχόταν μιλώντας στο κινητό. "Είμαι η μαμά και πάω στη γιουλειά".

Ταυτόχρονα, κόβει βόλτες με το ποδήλατό της με ιλιγγιώδη ταχύτητα στη γειτονιά κι εμένα να τρέχω από πίσω. Απαξιεί να παίξει με κούκλες και το αγαπημένο της παιχνίδι είναι ο Τόμας το τρενάκι και κάτι αυτοκίνητα με τη Μίνι.

Εντωμεταξύ, 2 μέρες τώρα φοράει συνέχεια και κοιμάται με τη στολή πριγκίπισσας και όταν "τρέχω να τη σώσω από τους κακούς που την έβαλαν φυλακή" μου λέει μελιστάλαχτα "είσαι η αγαπημένη μου αγάπη".