Τελευταία της λέω ιστορίες για την εποχή που ήταν στην κοιλιά μου. Πως ανταποκρινόταν αμέσως σε κάθε μου κάλεσμα κλωτσώντας με τις ποδάρες, πως ήταν μικρή και σιγά σιγά μεγάλωνε και όταν βγήκε όλοι έλεγαν "τί όμορφο μωρό, είναι ροζ σαν κουφετάκι"! και γίνεται πιο τρυφερή από ροδοπέταλο
- Ναι αλλά εγώ ήμουν λυπημένη μέσα στην κοιλιά
- Λυπημένη; Γιατί;
- Γιατί δεν μπολούσα να σε δω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου