Πιάσ' το αυγό κούρευτο

Εδώ και δύο μέρες απίστευτα νεύρα δικά της και δικά μου τροφοδοτούν ένα φαύλο κύκλο. Μαλώνουμε, τα ξαναβρίσκουμε, αγκαλιαζόμαστε, ξαναμαλώνουμε, μου γράφει "συμβούλια" (σημειώματα) ότι δεν μ'  αγαπάει, κάνουμε απολογισμό, "ήταν ένα σύννεφο, πέλασε", "είχα νεύλα" "με πλήγωσες που μαλώσαμε και έχω κλάματα".


Ακολουθεί αυθεντικός διάλογος, μετά την καταιγίδα:


- Θα μου κάνεις παστίτσιο;
- Δεν ξέρω να κάνω παστίτσιο αγάπη μου
- Να μάθεις..
- Εντάξει, θα τα μάθω όλα για σένα
- Να μάθεις και να μην πληγώνεις τους άλλους

   ... 


- Το συζητήσαμε αυτό και είπαμε ότι είχες νεύρα γκρίνια και απαιτήσεις και μ'  έπιασαν κι εμένα τα νεύρα μου

(χαμόγελα και νάζια)

- Και σ'  έδεσαν;