Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Κλαίω



To πατρικό μου είναι γεμάτο κορνίζες με γαμήλιες φωτογραφίες, παιδιά εγγόνια κτλ. Η Αναστασία εκστασιάζεται και τις βάζει σε κύκλο ή στη σειρά, αναζωπυρώνοντας το διακαή πόθο της να ντυθεί νυφούλα. Προσωπικά υπήρξα μια καρακιτσάτη νύφη, αλλά στα μάτια της ήμουν θεά.
Εκεί που κάθομαι, μου φέρνει μια νυφική φωτογραφία μου


-Δες τη φωτογλαφία και κλάψε που είσαι παντλεμένη!
-(παρντόν;) και γιατί να κλάψω;
-γιατί ήσουν η πιο όμολφη νύφη
άσε μας ρε αυγό...

3 σχόλια:

mamma είπε...

εγώ πάντως κλαίω (φύγαν τα νιάτα μου για πάντα... πώς έγινε τούτο και κανείς δε με προειδοποίησε; ε;)

Ανώνυμος είπε...

έκλαψες?? :))

Sisyfina είπε...

mamma
κλαίνε οι χήρες κλαίνε και οι παντρεμένες; ε;

kihli
έκλαψα ναι. από τα γέλια