Κάτω το κράτους

Όταν μεγαλώσει σχεδιάζει να ζει χωρίς να πληρώνει τίποτα σε κανέναν. "Μακάρι να μην υπήρχε <κράτους> και αστυνομία" συνηθίζει να λέει όταν της εξηγούμε την αναγκαιότητα της δουλειάς.
Θα ζει λοιπόν σ' ένα σπίτι, μακριά από την πόλη, χωρίς ρεύμα, νερό θα παίρνει από ένα συντριβάνι ή θα το μαζεύει  σε κουβά από τη βροχή "μαμά όταν μεγαλώσω θα μου πάρετε σας παρακαλώ έναν κουβά";

Τα ρούχα θα της τα πλένω εγώ στο πλυντήριο, θα τρέφεται με φρούτα κι αν θέλει να φάει κρέας θα έρχεται σε μας.
Μια σκέψη που είχε πρόσφατα προσπαθώντας να τελειοποιήσει το σχέδιό της, είναι να γράψει έξω από το σπίτι ότι είναι στοιχειωμένο ώστε να μην πλησιάζει κανείς, ούτε το "κράτους" για να εισπράξει.

Αντιλαμβάνεται ωστόσο, ότι η ζωή της και εκείνη η ίδια θα δείχνει κάπως παράξενη στους άλλους, άρα δεν θα παντρευτεί ποτέ, γιατί μόλις δει κάποιος άντρας το πώς ζει, θα της πει "πώς ζεις έτσι κυρά μου χωρίς ρεύμα"; κι αυτή δεν έχει ανάγκη από τέτοια, ούτε μπορεί να κάθεται να εξηγεί.