Το φάρμακο

Ιώσεις παντού αυτή την εποχή, η μικρή ψιλοαδιάθετη, τη ρωτάω πώς νιώθει και αν μπορεί να πάει σχολείο. Δεν είναι πολύ καλά λέει, δεν θέλει να πάει, εντάξει. Μετά από λίγο αρχίζει να παίρνει τα πάνω της, δεν φαίνεται καθόλου άρρωστη.

Εγώ: Αναστασία σίγουρα είσαι άρρωστη ή μήπως κοροϊδεύεις για να μην πάς σχολείο;

Αυγό: Όχι μαμά, είμαι άρρωστη! (βάζει τα γέλια)

Εγώ: Κοίτα με στα μάτια και πες μου ότι είσαι άρρωστη χωρίς να γελάς!

Αυγό: Αλήθεια μαμά (τεράστιες ματάρες) δε νιώθω  καλά (δαγκώνει μάγουλα, ξεσπάει σε γέλια).

Εγώ: Ρε παλιοαυγό, γιατί λες ψέμματα ότι είσαι άρρωστη; αφού γελάς.

Αυγό: Μαμά, αφού το γέλιο είναι φάρμακο!