Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Bloody


Το πιο φριχτό όνειρο και γενικά ό,τι χειρότερο έχω δεί στη ζωή μου ήταν ότι έπεσε και χτύπησε το κεφάλι της και χύθηκαν μυαλά..
κάτι παρεμφερές ως προς τη φρίκη, ζήσαμε χθες, όταν χτύπησε στη γωνία του τραπεζιού, έτρεξε αίμα, την κρατούσαμε για να τη ράψει ο γιατρός, ενώ ούρλιαζε με όλη τη δύναμη της ύπαρξής της.
Έβλεπα την τρύπα στο πίσω μέρος του κεφαλιού της ν' αναβλύζει αίμα κεντημένη από τη βελόνα της αναισθησίας και σκεφτόμουν ότι μπορούμε ν΄αντέξουμε τόσα πολλά, να επιβιώσουμε σε καταστάσεις που αν τις σκεφτούμε απλώς, χωρίς να τις ζήσουμε, είναι αβάσταχτες. Σκεφτόμουν ότι είμαστε τελικά πολλοί ανθεκτικοί αν σκεφτείς ότι είμαστε κομμάτια κρέας.

Στα επόμενα λεπτά χοροπηδούσε γέλαγε και τραγουδούσε, έκανε τρέλες σαν να μην υπήρχε αύριο.

3 σχόλια:

mamma είπε...

περαστικά στο τρελοκόριτσο και κουράγιο στη μανούλα της :)

Ράκος Κουρελάριος είπε...

Περαστικούλια!

ΥΓ. Και δεν είμαστε απλά κομμάτια κρέας...

Sisyfina είπε...

H σκέψη ότι είμαστε κομμάτια κρέας με βοήθησε ν' αντέξω εκείνες τις στιγμές.
Στο ποστ επαναλαμβάνονται πολλές φορές παράγωγα της "σκέψης" ακριβώς επειδή δεν έ ν ι ω θ α.

Σας ευχαριστώ για τις ευχές :)